انا مش كويسه

اوكى just قولى انا مش كويسه

انا      مش         كويسه

عادى يعنى

مش صعبه اوى

OMG

هيا ليه صعبه اوى كدا ؟؟

حشيش

سؤال اتسألته من كتير من صحابى .. بالذات لما كنت بقولهم ما تبطلوا شرب الحشيش 

" هوا انتى جربتيه ؟ "

لاء

طب معترضه عليه ازاى من غير ماتجربى؟ 

فى الواقع هوا سؤال منطقى جدا .. ازاى اعترض علىيه او على اى شئ عموما من غير ما أجرب

لكن اعتقد ان فيه وجهه نظر تانيه

انا معرفش كتير عن مستقبل حياتى لكن اللى اعرفه من دلوقتى انى ممكن اوصل للحظه اقف قدام كل الناس وحدى .. ساعتها مش هيكون اى حد بيأيدنى الا عقلى

ومش من العدل انى اخونه دلوقتى وانتظر منه يقف جمبى ف وقت جاى

انا اخترت اعيش بعقل واعى .. وحتى لو ارتكبت خطأ او ذنب افضل اختارة بعقل واعى مدرك انا بعمل ايه 

عقلى هو جل ما املك فى هذه الحياه

مينفعش اتآمر عليه .. ولا اءذيه او ادمرة بأى شكل من الاشكال

معرفش تماما ايه اسبابكم الكامله لاختيارة .. لكن ايا كان هوا راحه للعقل او هروب او اى شئ تانى ف معتقدش انه اختيارى المفضل

ودا طبعا ميمنعش انى احترم اصدقائى دول تماما لأنى مبعتبرش ان شرب الحشيش دا نقص اخلاقى ابدا انما هوا اختيار زى اى اختيار تانى فى الحياه 

زى مثلا ان حد ممكن يحب يشرب شاى ف وقت انا مش بحب الشاى

بس

الهجرة

فى رأيى الشخصى  الهجرة مش غلط

لا هيا خيانه ولا هروب

انما هيا اختيار .. مجرد اختيار عادل للانسان انه يعيش ف انهى ارض وتحت انهى سياسه و علم 

ازاى اكون بنادى بحريه الدين والعقيده وان دين الانسان من اختيارة مش اللى طلع لقى اباؤه عليه .. وبعد كدا اقول لاء الانسان لازم يتمسك بالارض اللى اهله اختاروا يعيشوا فيها او كمان مكانش اختيار انما لقوا برضوا اباءهم عايشين فيها .. لأ ومش بس كدا دانا اخلق الوهم العظيم المقدس بتاع معنى الوطن وهوا اللى اكلنا وشربنا  وتبقى خيانه عظمى مجرد فكرة انى اختار امشى

السفر مكانش ابدا حلم من احلامى .. ولا رفضاه 

لكن انا شايفه ان مش من حق حد يحجر على رأى حد او قراره لا فعليا ولا معنويا تحت اى مسمى او هدف 

البقاء فى الارض اختيار .. زى الخروج منها بالظبط

وبالذات لو كان البقاء معناه نطح ف الصخر او انتحار بطئ .. ساعتها بيكون الاختيار مش بس حق دا ضرورة  واللى بيمشى مش بيهرب لكن اختار حقه ف حياه عادله لان حياتنا بتتعاش مرة واحده ومن حقى اعيشها كويس فى المرة دى

لكن اللى بيختار يبقى فى المكان ويحارب عشان يغير الواقع  لازم يكون مدرك تماما انه هوا اللى اختار دا ومدرك عاقبه اختيارة وانه بيقامر على حياته .. ف اذا ادرك دا وبرضو اختار يبقى ويحارب فدا بيكون قرارة الخاص 

وميصحش بعد اى زمن يحاول يحمل مسؤوليه اختياره الشخصى للأى شخص اخر

واخيرا .. المجد للحريه ف كل ارض

فى القصص الحقيقيه الابطال بيموتوا

بقيت شايفه الخطر لما بتكلم .. قادرة اشم ريحته المميزة 

 مجرد رأى لكن قوة الكلمه ومدى حريتها او معارضتها لواقع لدرجه انى ممكن مش بس اتواجه بنفور لكن اخسر ناس قريبين منى او اتهاجم معنويا او قد يصل الامر انى اتهاجم ماديا حد الاعتداء او الخطف و القتل 

بقى الاختيار ف كل خطوة بمشيها ف كل كلمه بسمعها بطريقه اكثف من المعتاد

وبدأت اشوف القرار ف اخر الطريق .. هل عندك الاستعداد تموتى عشان دا ؟ 

اعتقد انى جوايا اوى فيه حاجه فعلا بتزقنى لا ادراكيا يمكن ل نهايه تراجيديه شويه .. بس لما بحاول ادرك اللى بيحصل او الطريق اللى بمشيه .. ومدى عقلانيه ومنطقيه الاختيارات بستغرب

هوا مش من الاسلم انى اسمع الكلام .. او اقول حاضر .. او حتى اختلف بس من غير مواجهه  

مفيش داعى للتصادمات المباشرة

لكن التمن على قد المكسب

هنا بييجى السؤال .. انتى عاوزة توصلى لايه بالظبط ؟؟ بتقولى مكانش فارق معاكى لكن فجأة لما تتحطى فقلب الموقف تعايشيه وكأنك طول عمرك ف الدايره دى وبتحاربى عشانها .. هوا انتى عندك فصام؟؟

يمكن .. واعتقد المرض النفسى دلوقتى بقا ميزة اكتر من عيب .. بقى سمه منطقيه جدا او دليل براءه ومعنى انسانى

مفيش ملايكه على الارض ولا شياطيين .. واللى بين دول ودول بشر بتتغلب عليهم نزعات من وقت للتانى

نفس الناس بيتحولوا ودا مش معناه مرض ولا تلون او حتى خروج عن سمات البشر المألوفه .. واعتقد ان معنى انتشار الصفه دى ان دا صفه متأصله فى البشر ودا دليل على البشريه 

دا ادعى اننا نقول عليهم انهم ناس فعلا مش ملايكه هما ولا شياطيين

دا طبعا لو كان التصنيف مهم بعد كل شئ