شويه مسميات كده.. هيا ف الحقيقه مش مسميات بسيطه كما تبدو لكنها طالما اتسببت ف مشاكل و تعب كتير
الصداقه.. الاعجاب .. الحب .. الارتباط
وقد يكون تحت كل منهم عناوين وتفسيرات وتشعبات كتير
شخصيا مش مهتمه كتير بكل اللخبطه دى .. لكن انا شخصيا قعدت فتره كبيره بتكعبل ف حاجات بسبب ممكن نقول الكلمات اومفاهيمها او انعكاساتها عليا و علاقاتى بالناس
قعدت فترة كبيره بعدها كمان وانا بحاول اخرج من اللعبكه دى بانى احط اسئله و الزم نفسى بانى الاقى اجابات عشان افهم او اتعامل على اساسها كقناعات ليا
و كان السؤال الاهم ' أعتقد ' هوا يعنى ايه حب؟ وايه اللى بيحصل وايه الدلائل و التفاصيل
لكن بطريقه ما وبعد وقت كتيرا عتقد انى توصلت لان مش دا اهم سؤال
انا شخصيا فضلت شكل ابسط من الحياه .. العلاقات المفتوحه السهله المرنه بدون تعقيد و الزامات لمجرد انها قوالب العلاقه المتعارف عليها او اللى مفروض تكون
حقيقى فكره العلاقات القوالب دى بتقتلنى .. ايا كان مسمى العلاقه
سواء بقى حب يبقى لازم كل شويه تليفونات وتقارير وكلام اتحفظ من كتر التكرار او صداقه وعتاب للاختفاءات او الحاجات اللى مبتتحكيش او العلاقات العائليه و الحساسيات و فروض الطاعه او اى شئ تانى محفوظ
او حتى الفكر المجتمعى للعلاقات و حدودها و مفروض تكون بين مين و متنفعش بين مين .. ما تسيبوا اللى يحب يحب و اللى عايزيقرب من حد يقرب .. مش مهم لا نوع ولا سن ولا دين .. ولا اى شئ الا رغبتنا البشريه فى التواصل و الفهم و الحب
الفكره ان كل علاقه انسانيه المعنيين بيها هما بس اللى يقولوا قوانينها ايه و تحصل ازاى وايه معاييرها وحدودها وكل شئ
وبالنسبالى افضل معيار لاى علاقه هوا الاحساس الداخلى بالاشياء .. يعنى انا اقرب من الناس اللى ارتحلهم و درجه قربى منهم و المساحات اللى بديهالهم من حب و مصداقيه و اهتمام و اى شئ تانى تتوازى مع اللى بحسه ليهم .. بدون تعريفات وتصنيفات و دول يقعوا ف انهى اطار و الكلام دا كله
اصل احنا بنتكلم عن كيانات بشريه انسانيه ودى بطبيعتها لا تخضع لحدود صارمه .. دايما فيه فروق فرديه و رتوش مختلفه و بالتالى لازم يكون فيه تعامل مرن وشخصى يلائم كل فرد مش قاعده عامه تتطبق
يمكن دا اصعب انى اخلق لكل فرد هتعامل معاه قانون خاص و حتى اختار امتى اكسر قانونى الخاص ده نفسه معاه .. و كمان كل فرد هيخلق مجموعه قواعده الخاصه اللى مينفعش حد تانى ياخدها ويستخدمها بعده كمسلمات او نماذج مسبقه الاعداد
صعوبه دا تتماشى مع الرغبه العامه ف التنميط و الاستسهال .. و اعتقد فعلا ان تنفيذ الموضوع دا " فرديه التعاملات " بيحتاج جرأه واستعداد للمجازفه بانى ممكن اتعامل غلط واكون مستعده لتحمل النتايج من غير ما دا يخلينى اكسر فكرتى الاساسيه واتعامل مع الوجع كجزء اساسى من التجربه مش حتىنقطه سودا فيها
دا يلغى مفهوم الندم الا من اللحظات اللى تجاهلت طبيعتى فيها ومشيت بقوانين الغير
عشان اقدر اعمل دا اعتقد انى محتاجه شويه مقومات اساسيه : مثلا فكره الحب الكبير اللى بيشمل كل شئ و يتطلب التسامح معاه و التصالح مع كل شئ المؤلم قبل المحبب ، و ادراك ان كلنا بشر و بنتعلم و زى ما وارد انى اوجع حد وانا بتعلم من غير قصد ممكن برضو اتقبل وجع حد ليا و هوا مش مدرك .. و لان بقدر كبير اللى بيوجع حد دا بيكون لانه هوا نفسه محمل بوجع داخلى كبير بيفيض منه على اللى حواليه و يستحق منى التعاطف و التسامح ان ماكنتش بدرجه القوه انى اقدر امد له ايه المساعده .. يمكن مجرد مسامحتى ليه تخفف المه الداخلى
ادراكى ان كل شئ مهما كان ضئيل ف هوا مؤثر
و يمكن كمان ادراكى بانى مهما حاولت اكون طيبه او اساعد الناس دا مش معناه ابدا ان الدنيا مديونالى بشئ . لانها مش بتمشى كده .. او مش بالصوره المباشره على الاقل
و طبعا الافتراض الدائم ب حسن النيه .. ولو مش حسنه اتسامح انا معاها
وارد جدا انى اقرب من ناس و فجأه نبعد بدون كلام واضح لكن الافتراضات كتير .. اهمها ان الناس بتتغير ودا مش معناه شئ وحش لكن لطبيعه الاشياء
درجات القرب دايمه التغير والاختلاف و المساحات قابله للتعديل زى معظم الاشياء
و بطريقه ما محدش يستحق العقاب .. لكن كتير يستحقوا حضن
مهما اختلفت التعريفات
