زهايمر

اذكر ان اكبر مشاكلى حده مع الذاكره بدأت بعد صدمه ف حياتى لفقدان اختى  ودا خلانى احس ان فترات كامله من حياتى بتختفى او بيتعملها هيدن  وحتى استرجاعها بيكون بصعوبه وكأنى معشتهاش فعلا

قبلها على ما اذكر كانت الحياه ابسط وذاكرتى اكثر حده .. بعلّي تفاصيل على تفاصيل لاهميتها لذاكرتى وحياتى لكن مش بنساها .. بأرشفها مش اكتر
لكن اعتقد انى دلوقتى بواجه مشكله فعلا .. بدايه من تفاصيل صغيرة لما انساها تخلينى اشك ف كل شئ وحد حواليا لكن الصدمه الاكبر بتيجى لما اكتشف بمحض صدفه ان الخلل الحقيقى جوا عقلى انا

ساعتها حسيت بصوره مباشرة ان عقلى اللى كان سندى لكن الحروب اللى فاتت واللى جايه بيخونى بطريقه ما .. او على الاقل امكاناته محدوده ومش مستحيل ولا حاجه انه يتعب وميصمدش معايا بالقدر اللى انا عملت حساباتى عليه

فجأه اقف والاقى نفسى ... مش فاهمه

هوا احساس شبه اللى فجأه يصحى يلاقى نفسه فمكان اول مره يشوفه ولبس مش بتاعه وناس ميعرفهمش حواليه .. وكل شئ حواليه بيقوله انه يعرف عنه اكتر ماهوا شخصيا يعرف عن نفسه 

لما يضطر يسمع حكايته الشخصيه من حد غيره

من برا عقله

لما يبقى مضطر -ولو مؤقتا - يصدق فصدق روايه ورؤيه الراوى

المشكله ابرز طبعا لو كنت بتعانى اصلا من قله ثقه فى روايات الاخرين

انا فعلا حاسه بالخلل 

 بالخطر